Snemma morguns 15. desember, að staðartíma í Peking, tilkynnti Seðlabankinn að hann myndi hækka vexti um 50 punkta. Vextir voru hækkaðir í 4,25% - 4,50%, sem er hæsta hlutfall síðan í júní 2006. Þar að auki spáir Seðlabankinn að vextir muni ná hámarki í 5,1 prósent á næsta ári og að þeir lækki í 4,1 prósent í lok árs 2024 og 3,1 prósent í lok árs 2025.
Seðlabankinn hefur hækkað vexti sjö sinnum frá árinu 2022, samtals um 425 punkta, og vextir Seðlabankans eru nú á 15 ára hámarki. Sex fyrri vaxtahækkanir voru 25 punkta þann 17. mars 2022; þann 5. maí hækkaði hann vexti um 50 punkta; þann 16. júní hækkaði hann vexti um 75 punkta; þann 28. júlí hækkaði hann vexti um 75 punkta; þann 22. september, að staðartíma í Peking, hækkuðu vextirnir um 75 punkta. þann 3. nóvember hækkaði hann vexti um 75 punkta.
Frá því að nýja kórónaveirufaraldurinn braust út árið 2020 hafa mörg lönd, þar á meðal Bandaríkin, gripið til „lausra vatns“ til að takast á við áhrif faraldursins. Fyrir vikið hefur efnahagsástandið batnað en verðbólga hefur aukist gríðarlega. Helstu seðlabankar heims hafa hækkað vexti um 275 sinnum á þessu ári, samkvæmt Bank of America, og meira en 50 hafa gert eina árásargjarna 75 punkta hækkun á þessu ári, og sum þeirra fylgdu fordæmi Seðlabankans með mörgum árásargjörnum vaxtahækkunum.
Þar sem gengi RMB lækkar um næstum 15% verður innflutningur á efnum enn erfiðari
Seðlabankinn í Bandaríkjunum (Seðlabankinn) nýtti sér dollarann sem gjaldmiðil heimsins og hækkaði vexti verulega. Frá upphafi árs 2022 hefur dollaravísitalan haldið áfram að styrkjast og hefur hún hækkað um 19,4% á tímabilinu. Þar sem Seðlabanki Bandaríkjanna er í fararbroddi í að hækka vexti harkalega stendur fjöldi þróunarlanda frammi fyrir miklum þrýstingi, svo sem lækkun gjaldmiðla sinna gagnvart Bandaríkjadal, fjármagnsútstreymi, hækkandi fjármögnunar- og skuldagreiðslukostnaði, innfluttri verðbólgu og sveiflum á hrávörumörkuðum, og markaðurinn er sífellt svartsýnni á efnahagshorfur sínar.
Vaxtahækkanir Bandaríkjadals hafa leitt til þess að Bandaríkjadalurinn hefur snúið aftur til sín, Bandaríkjadalurinn hefur hækkað í verði, gengi gjaldmiðla annarra landa hefur lækkað, og RMB verður engin undantekning. Frá upphafi þessa árs hefur RMB gengist undir skarpa lækkun og RMB hefur lækkað um næstum 15% þegar gengi RMB gagnvart Bandaríkjadal hefur lækkað.
Samkvæmt fyrri reynslu, eftir lækkun gengis RMB, munu jarðolíu- og jarðefnaiðnaður, málmar sem ekki eru járn, fasteignir og aðrar atvinnugreinar upplifa tímabundna lægð. Samkvæmt iðnaðar- og upplýsingatækniráðuneytinu eru 32% af afbrigðum landsins enn óframleidd og 52% reiða sig enn á innflutning. Svo sem hágæða rafeindaefni, hágæða hagnýt efni, hágæða pólýólefín o.s.frv., er erfitt að mæta þörfum hagkerfisins og lífsviðurværi fólks.
Árið 2021 fór innflutningur efna til lands míns yfir 40 milljónir tonna, þar af var innflutningsháð kalíumklóríði allt að 57,5%, MMA utanríkis háð meira en 60% og innflutningur á efnahráefnum eins og PX og metanóli fór yfir 10 milljónir tonna árið 2021.
Í húðunariðnaði eru mörg hráefni valin úr erlendum framleiðendum. Til dæmis Disman í epoxy-plastiiðnaðinum, Mitsubishi og Sanyi í leysiefnaiðnaðinum; BASF, Japanese Flower Poster í froðuiðnaðinum; Sika og Visber í herðiefnaiðnaðinum; DuPont og 3M í rakaefnaiðnaðinum; Wak, Ronia, Dexian; Komu, Hunsmai, Connoos í títanbleiku iðnaðinum; Bayer og Langson í litarefnaiðnaðinum.
Gengislækkun RMB mun óhjákvæmilega leiða til hækkunar á kostnaði við innflutt efnaefni og draga úr arðsemi fyrirtækja í mörgum atvinnugreinum. Á sama tíma og kostnaður við innflutning eykst eykst óvissan vegna faraldursins og það er enn erfiðara að fá hágæða hráefni úr innfluttum vörum.
Útflutningsfyrirtæki hafa ekki verið sérstaklega hagstæð og tiltölulega samkeppnishæf eru ekki sterk
Margir telja að gengislækkun gjaldmiðilsins sé til þess fallin að örva útflutning, sem eru góðar fréttir fyrir útflutningsfyrirtæki. Vörur sem eru verðlagðar í bandaríkjadölum, svo sem olía og sojabaunir, munu „óvirkt“ hækka verð og þar með auka framleiðslukostnað á heimsvísu. Þar sem bandaríkjadalurinn er verðmætur mun samsvarandi útflutningsefni virðast ódýrara og útflutningsmagn mun aukast. En í raun leiddi þessi bylgja alþjóðlegra vaxtahækkana einnig til gengislækkunar á ýmsum gjaldmiðlum.
Samkvæmt ófullkomnum tölfræðiupplýsingum hafa 36 flokkar gjaldmiðla í heiminum lækkað í verði um að minnsta kosti einn tíunda hluta og tyrkneska líran lækkað um 95%. Víetnamski skjaldborgin, taílenski bahtinn, filippseyski pesóinn og kóreski rúpían hafa náð nýju lágmarki í mörg ár. Hækkun RMB á gjaldmiðli sem ekki er Bandaríkjadalur, lækkar gengi renminbisins aðeins miðað við Bandaríkjadalinn. Frá sjónarhóli jensins, evrunnar og breskra punda er júaninn enn „hækkun“. Fyrir útflutningslönd eins og Suður-Kóreu og Japan þýðir lækkun gjaldmiðilsins ávinningur fyrir útflutning, og lækkun renminbisins er augljóslega ekki eins samkeppnishæf og þessara gjaldmiðla, og ávinningurinn sem af því fæst er ekki verulegur.
Hagfræðingar hafa bent á að núverandi áhyggjuefni varðandi gjaldeyrishækkun á heimsvísu stafi aðallega af róttækri vaxtahækkanastefnu Seðlabankans. Áframhaldandi peningastefna Seðlabankans mun hafa áhrif á heiminn og hafa áhrif á heimshagkerfið. Þar af leiðandi hafa sum vaxandi hagkerfi skaðleg áhrif eins og fjármagnsútstreymi, hækkandi innflutningskostnað og gengisfellingu gjaldmiðilsins í landi sínu, og hafa aukið líkurnar á stórfelldum vanskilum hjá vaxandi hagkerfum með mikla skuld. Í lok árs 2022 gæti þessi vaxtahækkun valdið tvíþættum kúgun á innflutnings- og útflutningsviðskiptum og efnaiðnaðurinn mun hafa djúpstæð áhrif. Hvort hægt sé að lina þetta vandamál árið 2023 mun það ráðast af sameiginlegum aðgerðum margra hagkerfa í heiminum, ekki af einstökum frammistöðum.
Birtingartími: 20. des. 2022